قالب وبلاگ

تازه ترين تكنولوژى دسترسى به اينترنت انقلاب WiMAX
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

يك روش بى سيم فوق العاده سودمند و انقلابى در زمينه دسترسى تمامى كاربران (در هر سطحى) به اينترنت است. اين نام از حروف اول كلمات Worldwide Intero Perability for Microwave Access گرفته شده و همانگونه كه از نام آن پيدا است، راه حلى براى دسترسى به اينترنت از طريق امواج مايكروويو است. طراحان و مهندسان اين روش برآن هستند تا در آينده اى نزديك، دسترسى بى حد و مرز به اينترنت را براى تمامى كاربران تا حد دسترسى به تلفن همراه آسان كنند و همانگونه كه اكنون در اغلب كشورهاى جهان، داشتن و استفاده از يك تلفن قابل حمل، به پديده اى معمولى بدل شده است، دسترسى آسان و نامحدود به مكان به اينترنت، براى همگان حاصل شود.
WiMAX در آينده بسيار نزديك، اينترنت را در كنار شبكه مخابراتى قرار خواهد داد و چنان انقلابى را در اين زمينه به وجود خواهد آورد كه روشن كردن اكثر كامپيوترهاى قابل حمل، خانگى و يا خاص، مساوى با اتصال آنها به اينترنت باشد. اين استاندارد از طرف IEEE معتبر شناخته شده و كد ۸۰۲.۱۶ از طرف اين سازمان به آن اختصاص يافته است.

WiMAX در حالت ایده آل اجازه می دهد که پهنای باندی در حدود 70Mbps میان کاربران و نقطه مرکزی بصورت اشتراکی استفاده شود. استانداردهای دسترسی به اینترنت و شبکه نشان می دهد که چنین پهنای باندی برای حدود 60 شرکت که همزمان نیاز به یک ارتباط T1 معادل 1.544Mbps داشته باشند کافی خواهد بود.

کیفیت و سرعتی که WiMAX به مشتری ارائه می کند باعث شده است تا این تکنولوژی برای استفاده در سرویسهایی مانند VoIP، کنفرانسهای ویدئویی، برقراری شبکه های خصوصی و ... بطور همزمان کاربرد داشته باشد

طرز كار WiMAX
WiMAX از نظر استفاده از امواج مايكروويو براى دسترسى مستقيم كاربران به اينترنت، تا حدود زيادى شبيه واى فاى است، با اين تفاوت كه سرعت آن بسيار بالاتر و برد آن به طور چشمگيرى وسيع تر است به طورى كه سرعت آن را مى توان با خطوط پرسرعت با پهناى باند وسيع (نظير T3 و DSL) مقايسه كرد و برد امواج آن را با تلفن همراه. از نظر فراگيرى شبكه نيز با هيچ كدام از مقياس هاى شناخته شده شبكه قابل مقايسه نيست و حتى از مقياس MAN كه براى شبكه هاى شهرى به كار مى رود و در حال حاضر بزرگترين مقياس شبكه هاى يكپارچه است هم به مراتب وسيع تر است.
اين سيستم از دو بخش كلى تشكيل مى شود: اول برج WiMAX (WiMAX tower) كه بيشترين شباهت را به برج هاى مخابراتى دارد و قادر است تا شعاع ۸ هزار كيلومتر مربع را تحت پوشش خود بگيرد. دوم گيرنده WiMAX (WiMAX receiver) شامل آنتن گيرنده امواج مايكروويو كه مى تواند برحسب موقعيت گيرنده از يك قطعه كوچك گيرنده WiFi در يك لپ تاپ تا گيرنده فرستنده داخلى در يك اداره متفاوت باشد.
برج WiMAX مى تواند به طور مستقيم و با يك پهناى باند بالا (مثلاً خط T3) با اينترنت در ارتباط باشد و امواج را به كاربران و يا برج بعدى انتقال دهد. با توجه به گستره بالاى هر برج (۸ هزار كيلومتر مربع) با ايجاد برج هاى متعدد در انتهاى محدوده تحت پوشش يك برج ديگر، مى توان محدوده قابل توجهى را _ مشابه با سيستم تلفن همراه غير ماهواره اى _ تحت پوشش قرار داد. كاربرانى كه هم اكنون از سيستم WiFi براى اتصال به اينترنت استفاده مى كنند به خاطر تشابه استفاده از سيگنال ها، احتمالاً مى توانند از WiMAX نيز استفاده كنند هرچند كه تجهيزات دريافت امواج WiMAX در حال حاضر متفاوت با واى فاى است.

چرا WiMAX
دسترسى «اينترنت بى سيم» هم اكنون از طريق تكنولوژى واى فاى ميسر است و ممكن است اين سئوال به نظر برسد كه چه لزومى به ابداع يك تكنولوژى ديگر در اين زمينه است. آيا اگر فقط مشكل برخى از اشكالات سيستم واى فاى است، نمى توان با بهسازى اين سيستم به همان چيزى كه WiMAX مدعى آن است دست يافت؟نگاهى به تفاوت هاى WiMAX و واى فاى نشان مى دهد كه به رغم تشابه اين دو روش در استفاده از امواج مايكروويو براى تامين دسترسى اينترنت براى كاربران، WiMAX و واى فاى دو سيستم جداگانه هستند.

واى فاى اتصال بى سيم را با بردى كوتاه، حداكثر در حد محوطه يك فرودگاه، نمايشگاه يا كافى شاپ (نهايتاً در سطح ۶۵ كيلومتر مربع) برقرار مى سازد. در حالى كه در WiMAX صحبت از اتصال بى سيم دست كم در حد يك شهركوچك است (چيزى در حدود هشت هزار كيلومتر مربع). گذشته از اين حداكثر سرعتى كه تكنولوژى واى فاى براى كاربران فراهم مى كند، سرعت دانلود پنج مگابايت در ثانيه است و اين در حالى است كه كاربران تكنولوژى WiMAX با سرعت شگفت انگيز ۵۰ تا ۱۰۰ مگابايت خواهند توانست داده ها را از اينترنت دانلود كنند (به اين ترتيب امكان تماشاى يك فيلم با كيفيت بالا از اينترنت- كه سرعتى حداقل برابر با ۱۰ مگابايت در ثانيه نياز دارد- براى كاربرى كه در حال حركت با يك لپ تاپ است به راحتى ممكن خواهد بود).
تفاوت عمده ديگر WiMAX با واى فاى و نيز روش هاى دسترسى با پهناى باند بالا، ارزان بودن آن است كه هرچند تا رسيدن به اين مولفه به شدت مهم راه زيادى مانده است ولى يكى از اهداف طراحان آن است. «ارزان بودن» يا حتى «زياد گران نبودن» چيزى است كه برآورده شدن آن مى تواند تمام تكنولوژى هاى رقيب WiMAX را از ميدان به در كند.

WiMAX در رفابت با WLAN

WiMax بابردي برابر 50 كيلومتر و سرعت دسترسي معادل 70 مگا بيت بر ثانيه،‌در حال تكامل بخشيدن به فناوري ASL است .
نقطه ضعف بزرگ فناوري هاي باند پهن فعلي آن است كه به دليل نياز به سيم كشي، نمي توانند همه مناطق را پوشش دهند. زيرا امكان سيم كشي در همه جا وجود ندارد. فناوري WiMax آمده تا اين مشكل را مرتفع كند WiMax مي تواند امكان دسترسي به باند پهن را براي مشتركان معمولي و تجاري به صورت بي سيم فراهم كند.

  البته WiMax رقيب LAN بي سيم نيست. اما انحصار آن را به چالش مي كشد. WiMax اينترنت را با سرعت 70 مگا بيت بر ثانيه و در محدوده اي 50 كيلومتري به مجتمع ها و ساختمان ها مي رساند و از آن جا به بعد، ايستگاه هاي كاري از طريق Wlan يا شبكه سيمي به اينترنت متصل مي شوند.
بالاتر، سريعتر،‌بيشتر نبايد سريعا تحت تاثير اعداد و ارقامي كه نشان دهنده سرعت بالاي دسترسي و مسائلي از اين قبيل است، قرار گرفت . اين پارامترها تنها در شرايط آزمايشگاهي حاصل مي شوند و در شرايط واقعي، اين ظرفيت بين مشتركان به اشتراك گذاشته مي شنود. به عنوان مثال،‌اگر 50 مشترك وجود مي شوند. به عنوان مثال، اگر50 مشترك وجود داشته باشند، به هر كدام از آن ها تنها 1.44 مگا بيت بر ثانيه مي رسد و در محدوده 50 كيلومتري حتما اين تعداد مشترك وجود دارد. طبق گفته سازندگان ،‌ WiMax هزينه نصب كمي دارد. البته گران تر از Wlan است ، اما ارزان تر از ايستگاه هاي سلولي GSM تما مي شود. اين بدان معناست كه اپراتورهاي WiMax مي توانند با هزينه كمتر، سطح بيشتري از شهر را پوشش دهند.
در آينده بايد بتوان به جاي نصب پردردسر دكل ها در مناطق مرتفع ، به راحتي آنتن ها را در سقف خانه ها و ساختمان نصب كرد.
شبكه هاي بي سيم در سطح شهر اولين نسخه استاندارد WiMax كه در آوريل 2002 روانه بازار شد، يك سيستم يك نقطه به چند نقطه بود كه در بازه فركانسي 10 تا 66 گيگا هرتز كار مي كرد. انتقال داده در اين فركانس، نيازمند ديد مستقيم بود و اين كه امكان آن در بسياري از شهرها و مناطق وجود نداشت،نقطه ضعفي براي آن به شمار مي آمد.
به هيمن جهت، در نسخه اصلاح شده اين استاندارد، IEEE802.16a كه در ژانويه 2003 منتشر شد، مشخصه فركانسي به محدوده 2 تا 11گيگا هرتز انتقال داده شده تا نياز به داشتن ديد مستقيم در ارتباطات رفع شود.
مشتركان و نقاط دسترسي WiMax در دو باند فركانسي كار مي كنند: 5 گيگا هرتز و 3.5 گيگا هرتز باند 5 گيگا هرتز نياز به مجوز ندارد و مي توان تا توان 100 ميلي وات سيگنال ارسال كرد. با اين توان امكان پوشش دادن محدوده 30 متري درون محل هاي بسته و محدود وسيع تري در خارج آن وجود دارد .
اما كار در باند 3.5 گيگا هرتز نياز به مجوز دارد و با تواني در حدود يك وات، مي توان به برد 50 كيلومتر، كه در ابتدا بدان اشاره شد، رسيد. ميزان توان مورد استفاده در اين سيستم، به نوع مجوز استاندارد سيستمي كه در محل به كار گرفته شده است، بستگي دارد.
پركاربردترين پيكربندي 802.16a، شامل يك ايستگاه پايه است كه از طريق يك PMP، به نقاط دسترسي داخل ساختمان متصل مي شود. شعاع سلول ها ، عموما بين شش تا ده كيلومتر است كه در اين محدوده، كاربردهاي ديد مستقيم به صورت بهينه كار نمي كنند. همچنين حداكثر شعاعي كه از نظر تئوري قابل دسترسي است ، به كار گرفته نشده است. از ديگر كاربردهاي 802.16، برقراري ارتباط بين Wlanها و نقاط تجاري، و اتصال آنها به اينترنت است. در اين كاربرد، محل هاي تجاري مي توانند WiMax را در جايي نصب كنند كه امكان سيم كشي وجود ندارد.
امنيت بالا WiMax تاكنون شامل DES يا Triple DES به همراه يك كليد 16 بيتي بوده است. در زماني كه WiMax بخواهد به صورت رسمي به بازار عرضه شود، از AES يا استاندارد پيشرفته امنيتي استفاده نمي كند كه داراي بالاترين ضريب امنيتي در بين الگوريتم هاي موجود است . اين استاندارد ، پايه اي براي روش هاي امنيتي بعدي سيستم نيز خواهد بود.
اين فناوري كجا از WLAN جدا مي شود؟
از نظر تئوري، WiMax و WLAN مي توانند با هم تداخل كاري داشته باشند. زيرا در برخي كشورها شبكه هاي WLAN از هيمن محدوده فركانسي استفاده مي كنند. اما زيمنس اطمينان داده است كه WiMax از محدود فركانسي 2.4 تا 2.834 گيگا هرتز به منظرو استفاده در WLAN استفاده نكند.
آنتن هاي هوشمند در 802.16 به منظور افزايش محدوده تحت پوشش و بالا بردن بازدهي، امكان استفاده از آنتن هاي هوشمند نيز فراهم شده است . يعني به جاي يك آنتن از چهار آنتن استفاده مي شود. هر يك از اين چهار آنتن، در بازه هاي زماني معيني، عمليات ارسال و دريافت داده را انجام مي دهند. اين آنتن ها يا سيگنال هاي مختلفي را ارسال مي كنند يا جريان داده اضافي مي فرستند. اين تكنيك آخر، براي استفاده در WiMax يك روش ايده آل است. زيرا باعث مي شود علي رغم موانع مختلفي كه در مسير ارتباطي وجود دارد، مانند ساختمان ها و درختان ، حداقل يك سيگنال ، شانس رسيدن را بيايد و ديگر نيازي به ارسال مجدد نباشد.
طبق بررسي اينتل، بازدهي اين آنتن هاي چهارگانه كه به MI-MO يا چند ورودي- چند خروجي معروفند، چهار برابر آنتن هاي تكي است . براي رسيده به توان مشابه در آنتن هاي معمولي، بايد ميليون ها بار توان بيشتري مصرف كرد. البته، سيستم هايي كه از آنتن هاي MI-MO استفاده مي كنند، براي مديريت صحيح سيگنال ها نياز به پردازش بيشتري دارند.
اينتل بر اين باور است كه اين آنتن ها در سيستم هاي انتقال داده آينده، حتما مورد استفاده قرار مي گيرند. همچنين مي توان بدون پرداخت هزينه بالا، از اين آنتن ها در pcها و نوت بوك ها استفاده كرد، زيرا هزينه تمام شده هر آنتن ، كمتر از يك دلار خواهد بود.
IEEE802.16 علاوه بر استفاده از آنتن هاي هوشمند ، از شبكه هاي Mesh نيز، كه براي تحت پوشش قراردادن مناطق گسترده تر كاربرد دارند، پشتيباني مي كند. در شبكه هاي Mesh تلفن هاي همراه ،‌PDAها، نوت بوك ها ، بازي هاي الكترونيكي، و pcها به عنوان نقاط تقويت سيگنال شبكه مورد استفاده قرار مي گيرند تا به اين ترتيب، دامنه تحت پوشش شبكه به ميزان زيادي گسترش‌ يابد. ويژگي اين شبكه ها در اين است كه ادوات به كار رفته، ارسال را با توان پايين انجام مي دهند تا نياز به مصرف انرژي زيادي وجود نداشته باشد. اين ويژگي در شبكه هايي كه ادوات به كاررفته در آن ، مانند تلفن هاي همراه يا PDAها، از باتري استفاده مي كنند،‌بسيار مهم است .
گام بعدي شبكه هاي تلفني يا سيمي، شبكه هايي گران قيمت هستند. به همين دليل تاكنون شبكه هاي باند پهن كابلي يا DSL چنان انتظار مي رفت، گسترده نشده اند. اگر WiMax طوري كار كند كه طراحانش پيش بيني كرده اند ، اين كاستي به زودي برطرف مي شود و اينترنت باند پهن در اختيار همه قرار مي گيرد.
اينتل كه خود از پشتيبانان اين نوع شبكه بي سيم است، محصولات نيمه هادي مربوط به آن را در سال 2004 به بازار عرضه كرد. اين قطعات مناسب ادوات سمت مشترك است كه نقاط دسترسي WiMax مي باشند. زيمنس تمايل دارد ايستگاه هاي پايه را در نيمه سال 2005 ارائه كند.
محصولات كاربر نهايي سازگار با 802.16 در سال 2006 و تلفن هاي همراه و PDAها با قابليت كار با WiMax در سال بعد از آن آماده عرضه مي شوند. اگر اين محصول در حوزه MAN يا شبكه هاي شهري چنان موفق باشد كه WLAN در صنعت بوده است، آينده خوبي در انتظارش خواهد بود. WLAN به خاطر تبعيت از يك استاندارد جهاني، گسترش خوبي پيدا كرده است و مي توان هرجا از آن استفاده كرد.
Paul Otellini، قائم مقام اينتل، پيش بيني مي كند كه طي دو تا چهارسال ، WiMax به همان جايگاهي برسد كه WLAN در حال حاضر قرار دارد. اولين نوت بوك با قابليت كاربا WiMax در 2006 در بازار خواهد بود و بنا به گفته Otellini، مي توان در سال بعد منتظر تلفن همراه و PDA آن بود.
WiMax، مكمل و رقيب WiMax نيز مانند DSL، درست به خانه ها مي رسد. اين موضوع به سرويس دهندگان امكان مي دهد ارتباط با مشتركان را مديريت كنند. WiMax به زودي انحصار شبكه هاي محلي را به چالش مي كشد. سرويس دهندگان رقيب كه تاكنون ظرفيت مورد نياز خود را از شركت هاي مخابرات اجاره مي كردند، مي توانند خود فرستنده هاي WiMax را نصب كرده و يك رقابت جهاني را در سراسر دنيا با آنها آغاز كنند. اين رقابت جان تازه اي به دنياي تجارت مي دهد و مشتركان مي توانند شاهد كاهش قيمت ها، در اثر اين رقابت باشند.


:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1334
|
امتیاز مطلب : 29
|
تعداد امتیازدهندگان : 10
|
مجموع امتیاز : 10
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

اصولاً به هر سيستمي كه قادر به خواندن و تشخيص اطلاعات افراد يا كالاها باشد سيستم شناسايي يا Identification System گفته ميشود. بطور كلي شناسايي خودكار و نگهداري داده ها (AIDC) روشي است كه طي آن تجهيزات خواه سخت افزاي يا نرم افزاري قادر به خواندن و تشخيص داده ها بدون كمك گرفتن از يك فرد هستند. باركدها، كدهاي دو بعدي، سيستم هاي انگشت نگاري ، سيستم شناسايي با استفاده از فركانس راديويي، سيستم شناسايي با استفاده از قرنيه چشم و صدا و … از جمله اين راهكارها در اين مقال ميباشند. يكي از جديد ترين مباحث مورد توجه دانشمندان جهت شناسايي افراد يا كالاها استفاده از سيستم شناسايي با استفاده از فركانس راديويي يا RFID ميباشد.

تصور كنيد كه وارد يك فروشگاه زنجيره اي شده ايد و اقلام مورد نياز خود را داخل چرخ دستي (trolley) قرارداده ايد. صندوق دار با استفاده از بار كد ميبايستي كه تك تك اقلام داخل سبد را برداشته و اطلاعات آن را توسط باركد خوان (Barcode Reader) يكي يكي به داخل رايانه وارد كند تا فاكتور اقلام انتخابي شما صادر گردد. سياري از اوقات بدليل آنكه تعداد كالاهاي خريداري شده بسيار زياد ميباشند؛ صفهاي طولاني اي در فروشگاه هاي زنجيره اي تشكيل ميشود.تازه ، گاهي اوقات نيز مخدوش شدن علائم بار كد، از خواندن اطلاعات جلوگيري ميكند ، كه اين خود موجب مشكلات بيشتري ميشود. با اين فن آوري جديد يعني RFID شما سبد كالاي خود را برميداريد و بدون اينكه مجبور به ايستادن در صفهاي طولاني شويد و يا حتي بدون اينكه مجبور باشيد اقلام خريداري شده را به صندوقدار يا نگهبان نشان دهيد، از در خارج ميشويد.
چرا؟ چون برچسب روي كالا ديگر باركد (Barcode) نيست بلكه از نوع RFID ميباشد و خودش با فرستان علائم راديويي كليه اطلاعات جاري خود از قبيل تعداد، قيمت، وزن، … را به كامپيوترهاي موجود در درهاي خروجي مخابره ميكند. اين برچسبها داراي دو بخش تراشه و آنتن هستند و داراي عملكرد بسيار ساده اي مي باشند؛ تراشه اطلاعات را از طريق آنتن منتشر ميكند و حسگرهايي در اطراف قرار دارند ،اين اطلاعات را دريافت ميكنند. از جمله مهمترين محاسن آن كاهش سرقت يا دزدي و محاسبه سريعتر تعداد كالاهاي موجود در انبار بدون نياز و كمك به نيروهاي انساني است. اما تنها اشكال اين فن آوري گران بودن آن است، اگر چه روزگاري ميرسد كه تمامي اشياء و كالاها اين برچسب ها را مثل باركد خواهند داشت.

طور كلي RFID يا سيستم شناسايي با استفاده از فركانس راديويي سامانه ي شناسايي بي سيمي است كه قادر به تبادل داده ها بوسيله برقراري اطلاعات بين يك Tag كه به يك كالا ، شئ يا .. متصل شده است و يك بازخوان (Reader) مي باشد. اصولاً سامانه هاي RFID از سيگنالهاي الكترونيكي و الكترو مغاطيسي براي خواندن و نوشتن داده ها بدون تماس بهره گيري مي كنند.
Tag ها وسيله شناسايي متصل شده به كالايي است كه ما ميخواهيم آن را رد يابي كنيم وبازخوان ها (Reader) ها وسايلي هستند كه حضور برچسب ها را در محيط تشخيص داده و اطلاعات ذخيره شده در آنها را بازيابي ميكنند. با توجه به اينكه اين سيستمها بر مبناي تغييرات امواج مغناطيسي و يا فركانس هاي راديويي كار ميكنند، جهت تقويت سيگنالهاي موجود در محيط گاهي اوقات از آنتن (تقويت كننده سيگنال) نيز استفاده ميشود.

تجهيزات مورد نياز:
بطور كلي فن آوري RFID از تجهيزات ذيل جهت پياده سازي بهيه خود كمك ميگيرد:
1. انواع برچسب Tag
2. انواع خواننده بر چسب Reader
3. انواع نويسنده اطلاعات Printer
4. آنتن- تقويت كننده سيگنال
5. نرم افزار مديريت اطلاعات
6. بانك اطلاعاتي، ساختار شبكه اطلاعاتی.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1621
|
امتیاز مطلب : 24
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی
مزاياي استفاده از فن آوري RFID
مزايا استفاده از اين تكنولوژي به شرح ذيل ميباشد:
1.كاهش هزينه ها (كاهش فعاليت هاي دستي و افزايش سرعت)
2.اتوماسيون (بدون توقف)
3.كاهش خطا
4.كنترل فرايندهاي غير قابل رويت
5.امكان به روز رساني بر چسب ها بدون دخالت دست
6.امنيت
7.يكپارچگي

كاربري در RFID
- مديريت بار مسافران :
شناسايي و كنترل بار و اثاثيه مسافران با استفاده از فركانسهاي راديويي RFID در دسامبر سال 2004 همايشي با شركت اعضاء ياتا و با هدف زمينه سازي كاربردي IT در شركتهاي هواپيمايي در خاور ميانه برگزار گرديد كه البته عمده توجه خود را بر تسهيل امور صنعت هواپيمايي معطوف نمود. پروژه سوم تائيد شده در اين مجمع با عنوان شناسايي و كنترل بار و اثاثيه مسافران با استفاده از فركانسهاي راديويي RFID به اعضاء معرفي گرديد. پروژه سوم، شناسايي و كنترل بار و اثاثيه مسافران با استفاده از مهمترين بخشهاي بررسي شده درباره اين پروژه در ذيل ارائه شده است:
هدف از بكارگيري فركانسهاي راديويي جهت شناسايي و كنترل بار و اثاثيه مسافران، ترويج و توسعه فناوري RFID به منظور بهبود مديريت و سازماندهي فرآيندهاي مختلف اداره بار نظير جداسازي، دسته بندي و حمل و نقل اثاثيه مسافران و جلوگيري از خسارات احتمالي يا مفقود شدن اين محموله ها مي باشد. در عين حال بكارگيري سيستم RFID موجب كاهش هزينه هاي شركتهاي هواپيمايي و ارتقاء سطح خدمات ارائه شده به مشتريان ميگردد.

- كنترل ورود و خروج وسايط نقليه
يكي ديگر از كاربردهاي بسيار شايع استفاده از فن آوري RFID كنترل ورود و خروج وسايط نقليه در محلهايي است كه امنيت ورود و خروج ماشينها بسيار مهم و ضروري بنظر ميرسد. اين سيستم با چسباندن يك Tag برروي وسيله نقليه و قراردادن كليه اطلاعات مربوط به اين وسيله در حافظه آن امكان پذير ميشود.قبل از رسيدن وسيله نقليه به درب ورودي يا خروجي ؛ ماشين از محلي كه در آن يك آنتن جهت دريافت اطلاعات Tag چسبيده شده بر روي وسيله نقليه وجود دارد؛ عبور ميكند. دستگاه Reader اطلاعات موجود بر روي Tag را از آنتن بازخواني ميكند و در صورتي كه اطلاعات موجود بر روي Tag نشانگر مجوز ورود يا خروج باشد، گيت ورودي يا خروجي باز ميشود. در صورتي كه هيچ گونه برچسبي بر روي ماشين وجود نداشته باشد و يا در صورتيكه اطلاعات موجود بر روي Tag نشانگر مجوز عدم خروج يا ورود باشد، افراد امنيتي مستقر در محل درب ورودي يا خروجي گيت جهت بارزسي وسيله نقليه اقدام ميكند.

- مديريت كتابخانه ها و كتاب ها
ازجمله كاربردهاي جالب فن آوري RFID كاربرد وسيع آن در كتابخانه هاي بزرگ ميباشد. با چسباندن يك Tag (كه كليه مشخصات كتاب در آن ذخيره سازي شده است) بر روي كتاب و قراردادن يكسري از آنتن ها و Reader ها در محل كتابخانه ميتوان از مزاياي ذيل بهره جست:
الف- جلوگيري از سرقت کتاب هاي موجود
ب- اجراي سيستم خودكار بازگشت و حتي خروج كتابها از كتابخانه
ج- پيگيري و كنترل چيدمان صحيح كتابها در قفسه هاي مربوط به خودشان

- كاربرد فن آوري RFID در مباحث پزشكي
فن آوري RFID در مباحث پزشكي كاربردهاي بسيار گسترده اي دارد. اين فن آوري بسيار جالب از هنگام ورود بيمار توسط يك دستبند كه كليه اطلاعات بيمار در آن قرار ميگيرد در يك بيمارستان مجهز آغاز ميشود. ثبت و يا ذخيره سازي اطلاعات بيمار از قبيل نام و آدرس، تاريخ پذيرش و بستري و نيز نوع بيماري ،پزشك معالج ،نوع عمل جراحي و …. در پايين آوردن اشتباهات و خسارات جبران ناپذير در بيمارستان نقش حياتي دارد. همچنين فرارو يادزديده شدن بيمار از بيمارستان با همين فن آوري تقريباً غير ممكن بنظر مي رسيد. جلوگيري ازجابجا شدن اطفالي كه تازه بدنيا آمده اند از جمله كابردهاي بسيار حساس اين فن آوري ميباشد. همچنين در محل هاي نگهداري دارو، با چسباندن برچسب داروها ميتوان از ميزان مصرف، تاريخ مصرف داروها به راحتي باخبر شد.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1442
|
امتیاز مطلب : 11
|
تعداد امتیازدهندگان : 4
|
مجموع امتیاز : 4
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

به تازگی نسل جدید تلفن های همراه و نوت بوک مجهز به گیرنده WiMAX می باشند که با بهره گیری از این تکنولوژی یک کاربر می تواند به راحتی و در هر مکان تحت پوشش شبکه اینترنت قرار بگیرد و این تکنولوژی نوعی قابلیت پوشش دهی شبکه ای می باشد که امکان دریافت اطلاعات حتی در دور افتاده ترین نقاط را ممکن می سازد.
به عبارت دیگر تکنولوژی ارتباطی دیجیتال بی سیم بر مبنای استاندارد IEEE 802.16 جهت برقراری ارتباط پرسرعت اینترنتی که در آن محدودیت سرعت و مکان وجود ندارد WiMAX نام گذاری شده است.
از دیگر مزایای تکنولوژی WiMAX نسبت به سیستم های ارتباطی قدیمی تر به خصوص ADSL حذف کامل کابل های مخابراتی می باشد که علاوه بر ایجاد امکان برقراری ارتباط هزینه های راه اندازی را به طور چشمگیری کاهش می دهد.
امواج WiMAX از طریق دکل های مخابراتی ارسال می گردد که عملکردی مشابه با فرستنده های امواج تلفن همراه دارد ولی با این تفاوت که یک دکل فرستنده WiMAX قادر است به تنهایی محدوده ای تقریبا برابر 65 کیلومتر مربع را تحت پوشش قرار دهد، درحالیکه دکل های تلفن همراه محدوده ای بسیار کوچکتر را تحت پوشش قرار می دهند.دکل های سیستم WiMAX قادر هستند که به طور مستقیم با پهنای باند بالا به اینترنت متصل شوند که این اتصال معمولا از طریق کابل های زیر زمینی و یا یک اتصال بدون سیم از طریق امواج رادیویی ماکروویو بین چند دکل فراهم می گردد.پهنای باند انتقال داده دراین تکنولوژی در حدود 70 مگابایت بر ثانیه می باشد که البته این میزان پهنای باند بین کاربران تقسیم می گردد.

نسل دیگر تکنولوژی ارتباطی بی سیم Wi-Fi نام دارد که شعاع پوشش دهی آن در حدود 30 مترمی باشد و این پوشش دهی گاه به یک شرکت و یا یک فرودگاه خلاصه می گردد که درصورت خروج از محدوده پوشش دهی کاربر از اینترنت خارج می گردد.مزیت دیگر WiMAX به Wi-Fi پهنای باند نقل و انتقال داده ها می باشد که در حدود 10 تا 15 مگابایت بیشتر می باشد.


با در اختیار داشتن نسل جدید نوت بوک ها بر پایه Montevina و تجهیز آنان به گیرنده WiMAX ، اینترنت پر سرعت در همه نقاط توسط کاربر در دسترس خواهد بود و رویای دسترسی به اینترنت پر سرعت بدون محدودیت مکانی به حقیقت می پیوندد.


با توجه به مزایای مذکور وافزایش روز افزون کاربران اینترنت و ایجاد دهکده جهانی ، برای کشور ایران هم دسترسی به اینترنت با پهنای باند بالا و پوشش وسیع یکی از نیازهای ضروری محسوب می گردد که با توجه به وعده های داده شده امیدواریم هر چه سریعتر برای راه اندازی این سیستم جدید در کشورمان اقداماتی صورت گرفته و همه شهرها و تمامی نقاط ایران تحت پوشش این پدیده جدید قرار بگیرند.



:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1432
|
امتیاز مطلب : 19
|
تعداد امتیازدهندگان : 6
|
مجموع امتیاز : 6
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()
نوشته شده توسط : سایت رسمی حسابداری و حسابرسی

در حالی که اندازه فایلهای موجود در اینترنت هر روز بزرگتر میشود و صفحات وب پیچیده و کم کم در حال تبدیل شدن به یک مساله عادی در اینترنت هستند ما هنوز از اتصال کند و نامطمئن Dial-Up که دارای حداکثر سرعتی برابر با 56 کیلوبیت در ثانیه است برای اتصال به اینترنت استفاده میکنیم.

البته راههای دیگری نیز مانند استفاده از ارتباط ماهواره ای یا خطوط اختصاصی وجود دارند اما معمولا" آنقدر پیچیده و پر هزینه هستند که مصرف کنندگان خانگی و یا شرکتها کوچک به سادگی از خیر آنها میگذرند! ولی راه دیگری هم وجود دارد که نیاز به هزینه و تجهزات اضافی چندانی ندارد و مانند اتصال Dial-Up به راحتی میتواند از طریق خط تلفن شما را با سرعتهای بسیار بالایی به ایترنت متصل کند.

به تکنولوژی که تمامی موارد ذکر شده را به راحتی در دسترس تمامی مصرف کنندگان قرار میدهد Digital Subscriber Line (خط دیجیتال مشترک) یا به اختصار DSL گفته میشود.


مزایای DSL :

  • شما در حالی که به اینترنت متصل هستید میتواند به از طریق تلفن تماسهای صوتی برقرار کنید. استفاده از سرویس DSL سبب اشغال شدن خط تلفن شما نخواهد شد.
  • سرعت اتصال از طریق تکنولوژی DSL بسیار بالاتر از سرعت اتصال به اینترنت از طریق اتصال های معمولی Dial-Up است.
  • برای اجرای DSL به سیم کشی مجدد نیازی نخواهد بود و شما میتوانید از خطوط معمولی تلفن که تا کنون نیز از آنها استفاده میکردید, بهره ببرید.
  • شرکت های ارائه دهنده خدمات DSL همیشه یک مودم DSL را به عنوان بخشی از خدمات به شما ارائه خواهند کرد. به همین خاطر میتوانید با قیمت بسیار ارزان تر و به طور مطمئن تری از خدمات ارائه شده استفاده نمایید.

معایب DSL:

  • اتصال DSL هنگامی که شما به مخابرات یا به شرکت ارائه دهنده خدمات نزدیک تر هستید نسبت به زمانی که از آنها دور هستید بهتر عمل میکند.
  • این اتصال هنگام ارسال داده ها کندتر از هنگام دریافت آنها عمل مینماید.
  • این سرویس همه جا در دسترس نمیباشد. در حقیقت برای دسترسی به آن خدمات دهنده باید در محل نزدیکی به شما قرار داشته باشند .

خطوط تلفن :

خطوط معمولی تلفن از ذوج سیمهای مسی تشکیل شده است. این سیم ها را شرکت ارائه دهنده خدمات تلفن یا همان شرکت مخابرات در منزل شما نصب میکند. این سیمها به صورت ذاتی توانایی حمل داده های بسیار بیشتری را نسبت به آنچه برای انتقال مکالمات تلفنی ساده به آن نیاز است دارا میباشند. این مساله به این معنی است که این خطوط میتوانند یک محدوده وسیع از فرکانسها را که بسیار بیشتر از میزان درخواستی برای انتقال صداست حمل کنند. تکنولوژی DSL از این ظرفیت اضافه برای حمل داده ها بر روی سیم مسی بدون مختل کردن توانایی خطوط تلفن برای حمل مکالمات ساده استفاده مینماید. تمام کاری که DSL انجام میدهد, استفاده از فرکانسهای مختلف و قابل انتقال بر روی خطوط تلفن برای انجام این وظایف ویژه است.


برای درک درست تکنولوژی DSL, شما باید در ابتدا دو نکته مهم را در ارتباط با خطوط معمولی تلفن بدانید. اولین نکته مفهومی است که از طرف متخصصین POTS (یا Plain Old Telephone Service) نامیده میشود. یکی از مهمترین مسائلی که POTS را برای انتقال فرکانسهای مختلف محدود میکند نه سیم ها هستند و نه فاصله. بلکه سوئیچهایی هستند که در سر راه خطوط مخابراتی قرار گرفته اند. تلفن ها و دیگر تجهیزات معمولی تلفن میتوانند صدای انسان را که شامل تنهای صدای معمولی است و بین فرکانس صفر تا 3400 هرتز قرار دارند به راحتی منتقل کنند. این محدوده فرکانسی بسیار کوچک است. برای مثال آن اگر آن را با محدوده فرکانسی مورد استفاده در بلندگو های استریو مقایسه کنید خواهد دید که این بلندگو ها از فرکانسهای بین 20 تا 20000 هرتز که تا 5 برابر بیش از فرکانسهای ذکر شده است استفاده مینمایند. علاوه بر این سیم های مورد استفاده در شبکه تلفن توانایی حمل فرکانس هایی تا چندین میلیون هرتز را دارا میباشند. استفاده از بخشی چنین کوچک از ظرفیتهای سیمهای انتقال در تلفن یک دلیل فنی و شاید تا حدودی تاریخی دارد. به خاطر داشته باشید که استفاده از سیم های زوج مسی در سیستم تلفن به بیش از صد سال قبل و ابتدای تولد تلفن باز میگردد.

با توجه به این موضوع که برای اتصال هر خانه و یا هر شماره به شبکه تلفن باید از یک ذوج سیم مسی از مرکز تا محل مورد نظر استفاده کرد, تعداد سیم های مورد نیاز برای اتصال حجم وسیعی از مشترکان بسیار زیاد خواهد بود. به همین خاطر به وسیله محدود کردن فرکانسها میتوان تعداد بسیار زیادی از سیم ها را درون کابل ها و یا کانالهای کوچک بسته بندی کرد بدون اینکه نگرانی از بابت تداخل میان این سیم ها وجود داشته باشد. اما این محدودیت برای تجهیزات جدیدی (مانند تجهیزات DSL) که داده ها را به صورت دیجیتال و با سرعت بالا بر روی سیمها منتقل میکنند مانع مهمی نخواهد بود و به همین خاطر میتوان از ظرفیت اضافه سیم های تلفن به صورت کاملا مناسب و بدون وجود خطر تداخل استفاده کرد. در حقیقت تکنولوژی DSL نیز همین کار را انجام میدهد.

انواع رایج ADSL Asymmetrical DSL یا DSL نا متقارن:

بیشتر ادارات کوچک و خانه ها توسط ADSL یا DSL نا متقارن به اینترنت متصل هستند. در این نوع از اتصال DSL , فرکانسها بر روی خط تلفن, با فرض اینکه مصرف کنندگان بیشتر به دریافت اطلاعات از اینترنت میپردازند تا به ارسال آن , تقسیم بندی شده است. با توجه به همین فرض معمولا پهنای باند در دسترس مشترکان برای دریافت اطلاعات بین 3 تا 4 برابر پهنای باند آنها برای ارسال اطلاعات است. با استفاده از این شیوه و با توجه به اینکه مصرف کنندگان خانگی و اداری بیشتر به دریافت اطلاعات میپردازند تا به ارسال آن میتوان از پهنای باند موجود به شکل بهینه تری استفاده نمود.


Very high bit-rate DSL یا DSL با پهنای باند بالا:

نوعی از اتصال DSL است که تنها در مسافت های کوتاه قابل اجراست. این امر به این معناست که مشترک یا مصرف کننده حتما باید دارای فاصله اندکی تا سرویس دهنده یا مرکز مخابرات باشد. به علت وجود محدودیت های فیزیکی برای اجرا, و هزینه های بسیار بالا, این سرویس بسیار محدود بوده و تنها توسط مشتریان خاصی مورد استفاده قرار میگیرد.

Symmetric DSL یا DSL متقارن:

این سرویس بیشتر توسط شرکتهای کوچکی که حجم زیادی از اطلاعات را بر روی اینترنت ارسال میکنند مورد استفاده قرار میگیرد. با توجه به متقارن بودن این اتصال, سرعت ارسال و دریافت داده ها در آن یکسان است. اما هنگام استفاده از این سرویس نمیتوانید به طور همزمان از خط تلفن خود برای برقراری تماسهای تلفنی معمولی استفاده کنید.

Rate-Adaptive DSL :

نیز یکی دیگر از نمونه های DSL است که در آن مودم میتواند با توجه به طول خط و کیفیت سیگنال, سرعت اتصال را تنظیم نماید تا جلوی بروز خطا هایی همچون تضعیف بیش از حد سیگنال گرفته شود.

محدودیت های فاصله :

توانایی ها و مزایای استفاده از یک اتصال DSL تا حد زیادی به این بستگی دارد که شما در چه فاصله ای از مرکز مخابرات یا شرکتی که خدمات ADSL را ارائه میکند قرار گرفته باشید. هر چقدر طول اتصال افزایش پیدا کند کیفیت سیگنال افت پیدا خواهد کرد و سرعت اتصال کمتر خواهد شد. حداکثر فاصله مجاز برای برقراری یک اتصال ADSL برابر با 18000 فوت یا 5460 متر است. به هر حال برای حفظ سرعت و کیفیت, بسیاری از ارائه دهندگان خدمات ADSL یک حد پایین تر را برای ارائه خدمات خود در نظر میگیرند. اگر فاصله از حدود تعیین شده فراتر رود, مشتریان ممکن است شاهد سرعتهایی بسیار کمتر از مقادیری که توسط سرویس دهنده اعلام شده باشند. برعکس این موضوع نیز صادق است. یعنی مشترکین نزدیک تر به مرکز مخابرات یا سرویس دهنده معمولا شاهد سرعت های بالاتر از مقادیر اعلام شده هستند. علاوه بر این ADSL میتواند پهنای باند بسیار بالایی را تا حد 8 مگابیت بر ثانیه (Mbps) برای دریافت اطلاعات و 640 کیلوبیت بر ثانیه (Kbps) برای ارسال اطلاعات را در فواصل تا 6000 فوت (یا 1820 متر) ارائه نماید. البته به طور معمول, بالاترین سرعتهایی که امروزه به طور گسترده به مشترکین ارائه میشوند تا حداکثر 5/1 مگابیت بر ثانیه برای دریافت و بین 64 تا 640 کیلوبیت بر ثانیه برای ارسال اطلاعات است.

نحوه تقسیم سیگنال در خطوط تلفن :

شاید از خود بپرسید که تقسیم سیگنال در یک اتصال ADSL دقیقا چیست؟ به زبان بسیار ساده تقسیم سیگنال عبارتست از تعیین محدوده فرکانسی برای ارسال یا دریافت داده ها بر روی زوج سیم مسی تلفن. در تکنولوژی ADSL دو استاندارد رقیب و ناسازگار برای انجام اینکار وجود دارد. اولین استاندارد, استانداردی است که توسط ANSI وضع شده و Discrete Multi Tone یا به اختصار DMT نامیده میشود. در مقابل استاندارد قدیمی تری نیز که از نظر اجرایی ساده تر و ارزان قیمت تر است با نام Carrierless Amplitude Phase یا به اختصار CAP وجود دارد که بیشتر در تجهیزات اولیه ADSL مورد استفاده قرار میگرفت.

تکنولوژی CAP به وسیله تقسیم سیگنالها به 3 دسته مجزا عمل مینماید. در این تقسیم بندی گفتگوهای صوتی معمولی در محدوده صفر تا 4 کیلو هرتز منتقل میشوند, همانطور که در تمامی مدارهای معمولی تلفن این عمل انجام میگیرد. کانال Upstream یا کانالی که برای ارسال داده ها استفاده میشود در باند فرکانسی بین 25 تا 160 کیلو هرتز قرار خواهد گرفت و در نهایت کانال Downstream که مختص دریافت داده ها از شبکه است در محدوده فرکانسی قرار خواهد گرفت که از 240 کیلوهرتز آغاز میشود. البته بالاترین حد پهنای باند دریافت داده ها با توجه به شرایطی همچون: طول خط, پارازیت بر روی خط و تعداد مصرف کنندگان متصل به یک سوئیچ واحد در مرکز تلفن تعیین خواهد شد اما معمولا دارای یک حد بالا برابر با 5/1 مگاهرتز است.


در نهایت این سیستم از سه کانال مجزا که به صورت مناسبی از یکدیگر جداسازی شده اند تشکیل شده است. با استفاده از این شیوه میتوان امکان تداخل بین کانالها بر روی یک خط و یا تداخل سیگنالهای مختلف بر روی خطوط دیگر را به حداقل رساند.

تکنولوژی DMT نیز سیگنالها را به کانالهای جداگانه تقسیم میکند اما مانند تکنولوژی CAP این کار را با تقسیم پهنای باند فرکانسی با مقادیر مشخص برای هریک از جریانهای داده ارسالی یا دریافتی انجام نمیدهد. در عوض DMT جریانهای داده را به 247 کانال 4 کیلو هرتزی مستقل تقسیم مینماید. برای اینکه بهتر متوجه شود میتوانید تصور کنید که شرکت مخابرات اتصال سیم مسی شما را به 247خط مجزا که هر کدام دارای پهنای باند 4 کیلوهر تز هستند تقسیم کرده است و سپس به هر کدام از این خطوط یک مودم متصل نموده است. در این حالت شما دارای 247 مودم خواهید بود که در یک زمان به کامپیوتر شما متصل شده اند. هر مودم متصل شده به خط تلفن شما, یا در حقیقت هر کانال هوشیار بوده و اگر کیفیت سیگنال بیش از اندازه مجاز افت کند میتواند آن را به کانال دیگری منتقل نماید. در این سیستم مودم دائما درحال تغییر مکان سیگنالها به کانالها متفاوت است تا بهترین کانال را برای انتقال داده ها بیابد. علاوه بر این بعضی از کانالهای پایین تر که از 8 کیلو هرتز آغاز میشوند به عنوان کانالهای دو سویه برای دریافت و ارسال اطلاعات مورد استفاده قرار میگیرند.


نظارت و طبقه بندی نمودن اطلاعات بر روی کانالهای دو سویه و نگهداری کیفیت سیگنال در بالاترین حد بر روی هر 247 کانال, پیاده سازی این تکنولوژی را بسیار پیچیده تر از پیاده سازی تکنولوژی CAP میسازد. اما با توجه به قابلیت انعطاف بالای آن میتوان آن را برای انواع خطوط با کیفیت های مختلف در بهترین حالت مورد استفاده قرار داد.




:: موضوعات مرتبط: , ,
:: بازدید از این مطلب : 1495
|
امتیاز مطلب : 26
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9
تاریخ انتشار : پنج شنبه 12 خرداد 1390 | نظرات ()

صفحه قبل 1 2 صفحه بعد